روزی عاشقی درِ خانة معشوقِ خود را زد، معشوق پرسید: کیست؟ عاشق گفت: منم. معشوق گفت: برو که هنوز عاشقِ من نیستی و در عشق براستی نرسیده‌ای و هنوز خامی؛ وقتی بیا که پخته شوی. عاشق رفت و سال دیگر آمد و در خانه معشوق را کوبید. معشوق به پشت در آمد و پرسید کیستی؟ گفت: تویی. معشوق گفت: حالا بیا که در عشق راست گفتاری.                          

هو الفتاح
در آسمان غزل عاشـــــقانه بـــال زدم        به شــــــوق دیدنتان پرسه در خیال زدم

در انزوای خـــودم با تو عالـــــمی دارم        به لطــــف قول وغزل،قید قیل و قال زدم

غزال من غزلم محو خط و خال تو شد       ببین چه شاعرانه بدون خطا به خال زدم

به قدر یک مـــژه بر هم زدن تو را دیدم        تمام حرف دلـــــــــم را در این مجال زدم

نوشته شده توسط : یکی از اعضای کاروان

ثبت نظرات دوستان [ نظر]