دوباره همه از تو می گویند و می شنوند؛

شیرینی نام تو و شهد یادت به کامها می نشیند؛

دوباره طاقها برای نصرت تو قد علم می کنند؛

کاغذهای رنگی به شادباش تو در باد می رقصند؛

دوباره همه ی دیوارهای شهر با سر انگشتان احساس چراغان می شود.

امّا... کاش گفتن و شنودن از تو سهم همه ی ثانیه ها باشد و یاد آوریت همه ی دقایق را پر کند و خدمت به تو انگیزه ی همه ی حرکتها شود! کاش سینه مان صندوق صدقه ای شود و قلبمان سکّه ای نذر سلامتت ! کاش دردمان همیشه با توسل به تو آرام گیرد و دستمان جز به دعا برای توسل به آسمان نرود،

کاش انتظار تو زنگی باشد که از نافرمانیت بازمان دارد!

کاش حال و هوای همیشه دلمان به رنگ نیمه ی شعبان باشد...

نوشته شده توسط : یکی از اعضای کاروان

ثبت نظرات دوستان [ نظر]