شــراب می دهند هـان ! دو دسـت را سبــو بگیر !      دو دست را بلـــند کن ! بلـــند شو وضــو بگیر

سبــــو وضــو گرفته با شــراب ســرخ چشــم تو       وضــو گرفته با شــراب نـاب ســرخ چشــم تو

بیــا و ســرمه ای به سایـه های پلک شب بکش !        و سـرخی انــار را به لـب بزن ! به لـب بـکش !

عبیــر و مشـک و عـود را سپـند دانـه دانـه کن !        چــــراغ داغ بـــاغ را بـهــانه ی جــوانه کن !

طلــوع دفّ شــمس را به صــبح من غـــزل بگو         دو بیت از شِکَر بخوان سه مصـرع از عسل بگو !

شــکر به شـرط شاهـدی به بـزم خسـروان بده !          اذان بگـو به گـوش گـل! گــلاب زعـفران بده !

تمام شیــشه ها به مـن هر آیـنه، تـو را ... تـو را          در آیـنه حلـــول کن ! مـرا به مـن نشان بده !

عبــا بکــش به روی خمـره های مســت قـونیه          شــــراب را نهان بخر ! نهان بخور ! نهان بده !

فقط توئی هرآنچه در من است، آنچه در من است          هرآنچه در من است، غیر تو ... به دیگران بده !

به احترام آخـــرین سفیـر حـق، قیــــــام کن !          در آسمان ترین زمین، ستــاره زد ســلام کن !

نوشته شده توسط : یکی از اعضای کاروان

ثبت نظرات دوستان [ نظر]